اصلی¬ترین عاملی که گردشگران بر اساس آن اقدام به تعیین مقصد گردشگری می¬کنند، تصویر ذهنی آنان از مکانهای موردنظر است. بنابراین، مشکل اساسی نبود تصویر مناسب از این مسأله می¬باشد. به¬طوری که تصویر نامناسب منجر به محدود شدن سفر به این مناطق شده است. از این رو لزوم توجه به شکل¬گیری برند گردشگری اهمیت چشم¬گیری دارد. شهرستان کرمان در بین دیگر شهرستانهای استان کرمان از لحاظ زیرساخت¬ها، امکانات و خدمات گردشگری در سطح پائینی قرار دارد. بر این اساس، هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر(محیطی، اجتماعی و اقتصادی) بر شکلگیری برند گردشگری در مناطق روستایی شهرستان کرمان است. برای جمعآوری اطلاعات از مطالعات اسنادی و در تحلیل تجربی از ابزار میدانی پرسشنامه استفاده گردید. بدین منظور عامل¬های اصلی و فرعی در چارچوب دو پرسشنامه جامعه میزبان(52نفر) و مقایسه¬هاي زوجی خبرگان(24نفر) تنظیم گردید. برای وزن¬دهی به عامل¬های اصلی و رتبه¬بندی روستاها از مدلهای سلسله مراتبی فازی و ماباک استفاده شد. یافته¬های تحقیق حاکی از آن است که متأسفانه در حوزه برندسازی گردشگری به عامل¬های اقتصادی و اجتماعی توجه کافی نشده است. به¬نحوی که عامل محیطی با ضریب 676/0 دارای بالاترین وزن و عامل¬های اقتصادی و اجتماعی به ترتیب با ضریب 213/0 و 111/0 دارای کمترین وزن بوده¬اند. حال، مناطق روستایی این شهرستان در این زمینه¬ها با ضعف اساسی روبه¬رو هستند که با لحاظ نمودن یافته¬های این پژوهش می¬توان به برطرف ساختن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت متناسب با برند گردشگری پرداخت.