هدف اصلی این مقاله بررسی نقش توانمندسازی اجتماعی و فرهنگی در نهادینه¬ کردن برنامه¬های هوشمندسازی صنعت گردشگری ایران و شناسایی مؤلفه¬های هوشمندسازی گردشگری در مقاصد شهری ایران است. این پژوهش از نوع آمیخته و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی در بخش کیفی و پیمای چکیده کامل
هدف اصلی این مقاله بررسی نقش توانمندسازی اجتماعی و فرهنگی در نهادینه¬ کردن برنامه¬های هوشمندسازی صنعت گردشگری ایران و شناسایی مؤلفه¬های هوشمندسازی گردشگری در مقاصد شهری ایران است. این پژوهش از نوع آمیخته و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی در بخش کیفی و پیمایش در بخش کمّی انجام شده است. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه-گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی، 13 نفر از مدیران گردشگری کشور مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. 390 نفر از کارشناسان آژانس¬های مسافرتی نیز به عنوان نمونهی بخش کمّی با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه¬گیری در دسترس، انتخاب شدند. پس از تحلیل داده¬ها از طریق مدل¬یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی، مشخص شد که تمامی متغیرهای مشاهدهپذیر و پنهان در سطح 05/0 معنیدار بوده و مورد تأیید قرارگرفتند. چهار مؤلفهی توانمندسازی اجتماعی- فرهنگی، حکمرانی هوشمند، توسعهی کاربرد تکنولوژی¬های نوین هوشمند و هوشمندسازی جامع خدمات گردشگری، به عنوان مؤلفههای هوشمندسازی صنعت گردشگری در ایران شناسایی شدند. بر اساس شاخص استون-گایسر شاخص افزونگی مؤلفهی توانمندسازی اجتماعی و فرهنگی، 523/0 محاسبه شد که بر اساس مقدار آن در مدل نهایی (528/0)، قدرت پیش¬بینی قوی مدل تأیید شد.
پرونده مقاله