تحلیل موانع توسعۀ گردشگری روستايی (مورد مطالعه: روستاي فش، شهرستان کنگاور، استان كرمانشاه)
محورهای موضوعی :
رضا موحدی
1
(عضو هیأت علمی ترویج و آموزش کشاورزی )
نسیم ایزدی
2
( ترویج و آموزش کشاورزی، )
وحید علی آبادی
3
(دانشجوی دکترای ترویج و آموزش کشاورزی، )
کلید واژه: گردشگري روستايي, توسعۀ پایدار روستایی, نظريه بنياني, روستاي فش,
چکیده مقاله :
گردشگري روستايي، عامل اشتغال زايي و ايجاد درآمد است و مي تواند راهی براي توسعۀ اجتماعي و اقتصادي جوامع روستايي و حمايت از محيط زيست و فرهنگ روستا باشد. گام نخست در توسعۀ گردشگري روستايي، شناسايي موانع و چالش هاي آن است. در اين پژوهش با بهره گيري از پارادايم كيفي و نظريۀ بنياني، هم چنین تحلیل واریانس به مطالعة موردي موانع و مشكلات گردشگری در روستای فش از توابع شهرستان کنگاور پرداخته می شود. براي گردآوري اطلاعات از مصاحبة عميق، مشاهده اسناد و مدارك كتابخانه اي و اينترنتي استفاده شد. روايي پژوهش را نيز كارشناسان و متخصصان از جمله کارشناسان سازمان ميراث فرهنگي، استادان دانشگاه و مدیران ستادی سازمان میراث فرهنگی تأييد كردند. با به کارگیری نرم افزار مکس کیودا به عنوان یک نرم افزار کیفی مناسب، درصد و فراوانی کدها و مفاهیم جداسازی شد. نتايج گویای آن است كه موانع گردشگری روستايي در روستاي فش عبارتند از: مشکلات اقتصادی، مشکلات فرهنگی ـ اجتماعی، مشکلات مدیریتی ـ زیرساختی، مشکلات اطلاع رسانی و تبلیغاتی. تحلیل واریانس و نتایج آزمون توکی گویای آن است که از نظر روستاییان مانع مدیریتی و زیرساختی تأثیر بیشتری دارد؛ در کنار دیدگاه متخصصان و مسئولان که اعتقاد دارند عامل اطلاع رسانی و تبلیغات مانع بزرگتری بر سر راه توسعۀ گردشگری است.
Rural tourism is considered as an employment factor and income generator that can be an important solution for social and economic development of rural communities as well as protecting the rural culture and environment. The first step in the development of rural tourism is to identify its barriers and challenges. This study will analyze the barriers and challenges of rural tourism, through a qualitative paradigm and a grounded theory, also analysis of variance (ANOVA) was explored in the case study, the village of Fash from Kangavar. Data collection was conducted through, in-depth interviews, direct observations and desk research. The validity of this research was confirmed by experts and specialists such as university professors, experts and managers in Iranin Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism Organization (ICHTO). By using MaxQDA, as a valuable qualitative analyzing software, themes, percentage and frequency of codes were analyzed. The results of the study showed that the main barriers of rural tourism development are: economic problems, socio-cultural problems, managerial-infrastructural problems and informational and publicity problems. Analyze of variance (ANOVA) and Tukey tests revealed that, from villagers’ point of view, the managerial-infrastructural problem has a higher impact whereas experts considered the same range of impact for informational and publicity problems as a barrier for rural tourism development.
ازکیا، مصطفی؛ غفاری، غلامرضا. (1384). جامعه¬شناسی توسعه. تهران: انتشارات کیهان.
اشتراوس، انسلم؛ کوربین، جولیت. (1385). اصول و روش تحقیق کیفی، نظریه مبنایی و شیوه¬ها. ترجمه بیوک محمدی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
افتخاري، عبدالرضا؛ مهدوي، داود. (1385). «راه¬هاي توسعۀ گردشگری روستای دهستان لواسان كوچك با استفاده از مدل SWOT». فصلنامه مدرس علوم انسانی. شماره 14. صص 109-98.
بحريني، حسين؛ جهاني‌مقدم، حميدرضا. (1383). استفاده از توانایی¬هاي بالقوه مناطق جهت توسعه. تهران: نشر آگاه.
بحريني، سيدحسين؛ جهاني‌مقدم، حميدرضا. (1383). «استفاده از توان‌هاي بالقوه مناطق جهت توسعه گردشگري مورد خاص: پارك - موزه نفت مسجد سليمان گردشگري». محيط‌شناسي . شماره 30. صص 32-24.
برزو، غلامرضا. (1388). «گردشگري کشاورزي، راهبردي نو در توسعۀ روستایی ایران». نخستین همایش ملی توسعۀ پایدار روستایی. دانشگاه رازي.
پاپ‌زن، عبدالحميد؛ قبادي، پرستو؛ زرافشاني، كيومرث؛ گراوندي، شهپر. (1389). «مشكلات و محدوديت¬هاي گردشگري روستايي با استفاده از نظريه بنياني؛ مورد روستاي حرير، استان كرمانشاه». پژوهش¬هاي روستايی. شماره 11. صص 154-137.
تقديسي، سيمين؛ دانشور، فاطمه. (1386). «توريسم روستايي، تصويري مجازي يا الگويي حقيقي در برنامه¬ريزي روستايي». مجله جغرافيا و توسعۀ ناحيه¬اي. شماره 8. صص 126-113.
حاج باقری، محسن؛ صلصالی، مهوش؛ پرویزی، سرور. (1386). روش¬های تحقیق کیفی. تهران: نشر نی.
خاموشي، سحر؛ پاپ‌زن، عبدالحمید. (1386). «توريسم روستايي، جاذبه‌ها و موانع گسترش مطالعه در روستاهاي دستجرده عليا، سفلي و عين‌القاص شهرستان صحنه». پايان‌نامه كارشناسي ارشد. دانشگاه رازي.
دانايي‌فرد، حمید. (1384). «تئوري‌پردازي با استفاده از رويكرد استقرايي: استراتژي مفهوم‌سازي تئوري بنيادي». دوماهنامه علمي پژوهشي دانشگاه شاهد. سال دوازدهم. شماره 11. صص 88 - 71.
رحماني، بيژن؛ شمس، مجيد؛ حاتمي¬فر، ساناز. (1389). «امكان‌سنجي توسعه پايدار گردشگري در شهر ملاير با استفاده از مدل SWOT». فصلنامه جغرافيا و مطالعات محيطي. شماره 3. صص. 321 - 305.
سقايي، محمد. (1382). «بررسي قابليت‌هاي گردشگري روستايي در ايران». پايان‌نامه كارشناسي ارشد. دانشگاه فردوسي مشهد.
شريف‌زاده، ابوالقاسم؛ مرادي‌نژاد، همايون. (1381). «توسعۀ پايدار و توريسم روستايي». مجله جهاد. شماره 250-251. صص 109-98.
عطایی، پوریا؛ ایزدی، نسیم؛ یعقوبی فرانی، احمد. (1395). «سازه¬های تعیین‌کننده جذب گردشگران در مناطق روستایی از دیدگاه جامعۀ میزبان روستای اسفیدان، شهرستان بجنورد». فصلنامه راهبردهای توسعه روستايی. دوره 3. شماره 1. صص 125 – 113.
علی¬آبادی، وحید؛ عطایی، پوریا؛ پاپ¬زن، عبدالحمید. (1395). «باورهای جامعه روستایی دربارۀ اثرات توسعۀ گردشگری روستایی؛ مورد مطالعه: روستای فش، شهرستان کنگاور». مطالعات اجتماعی گردشگری. دوره 7. شماره 4. صص 147-129.
عینالی، جمشید. (1393). «ارزیابی نقش سرمایۀ اجتماعی در یکپارچه‌سازی اراضی کشاورزی؛ مطالعة موردی: دهستان حصار ولی‌عصر ـ شهرستان آوج». پژوهش¬های روستایی. دوره 5. شماره 2. صص 375-396.
عینالی، جمشید. رومیانی، احمد. (1393). «نقش سرمایه‌گذاری‌های مالی در توسعۀ روستایی با تأکید بر گردشگری خانه‌های دوم؛ مورد: شهرستان بوئین زهرا». اقتصاد فضا و توسعۀ روستایی. دوره 3. شماره 7. صص 75-91.
قادري، زاهد. (1383). اصول برنامه‌ريزي توسعۀ پايدار گردشگري روستايي. تهران: انتشارات سازمان شهرداري¬ها و دهياري¬هاي كشور. چاپ سوم.
قبادي، پرستو؛ پاپ‌زن، عبدالحميد؛ زرافشاني، كيومرث؛ گراوندي، شهپر. (1391). «مطالعه وضعيت گردشگري روستايي در روستاي خانقاه از ديدگاه اهالي روستا با استفاده از تئوري بنياني». مسكن و محيط روستا. شماره 137. صص 60-39.
قويدل، اكبر. (1378). «گردشگري در استان گيلان». پژوهش‌هاي جغرافيايي. شماره 14. صص 145-132.
كرمي¬دهكردي، مهدي؛ كلانتري، خليل. (1391). «شناسايي مشكلات گردشگري روستايي استان چهارمحال و بختياري با استفاده از تكنيك تئوري بنياني». پژوهش¬هاي روستايي. شماره 12. صص 42-21.
مدهوشي، مهرداد و نادر ناصرپور (1382). «ارزيابي موانع توسعه گردشگري در استان لرستان». پژوهشنامه بازرگاني. شماره 3. صص 232-215.
نيكبخت، داريوش. (1389). «نقش ژئوتوريسم در توسعۀ پايدار جوامع محلي؛ منطقه مورد مطالعه: شهرستان بويراحمد و شهرستان دنا». همايش منطقه‌اي توريسم و توسعه. دانشگاه آزاد اسلامي ياسوج.
هاشمی، نیلوفر. (1389). «نقش اکوتوریسم در توسعۀ پایدار روستایی». فصلنامه روستا و توسعه. سال 13. شماره 3. صص 188 – 173.
Aguila, G. M. & Ragot, R. (2014). Ecotourism industry in Ilijan Batangas City, Philippines: assessing its effects as a basis of proposed tourism development plan. Quarterly Journal of Business Studies, 1, 24-35.
Aktare. M, Sillero JC and Rubials D, (2005), Intercropping with cereals reduces Infection is Orobanche crenata in legumes. Crop Protection 26: 1166 - 1172.
Aref, Fariborz, Redzuan Ma’rof and EmbyZahid (2009). Barriers of Community Power for Tourism Development in Shiraz, Iran. European Journal of Scientific Research. ISSN 28, 1450-465.
Brower, F. (2004). Sustaining Agriculture and the Rural Environment (Governance, Policy and Multifunctional). UK Edward Edgar Publishing Limited.
Brown, S. C. (1999); Learning Across the Campus: How College Facilitates the Development of Wisdom; Doctoral Dissertation, University of Maryland, College Park
Cesar, T. and Lockwood, M. (2008). Social Impacts of Tourism: An Australian Regional Case Study, International Journal of Tourism Research, 10: 365-378.
Corbin, J. (2004); “To Learn to Think Conceptually”; In Conversation with Cesar A. Cisneros-Puebla. Forum: Qualitative Social Research [on-line Journal], Available http://www.qualitative-research net /fqs.
Dwye, L. (2009): Destination and enterprise management for a tourism future. Tourism Management.
Eruera, A. (2008). Rural tourism development in the eastern Hokoianga area, ministry of tourism/ visa international tourism research scholarship, faculty of business AUT. Retrieved from the www.hokianga.co.nz.
Foucat, Avila (2002). Community-based ecotourism management moving towards sustainability, in Ventanilla, Oaxaca, Mexico. Ocean and Coastal Management, 45- 53.
Garrod, Brian., Wornell, Roz. and Youell, Ray. (2006). Re-conceptualising rural resources as countryside capital: The case of rural tourism. Journal of Rural Studies 22, 117–128.
Haverkort, A. (1998). Knowledge Systems Agricultural Development, 16-Page booklet for workshop Wageningen University: International Agricultural Center, (7-10).
Kakroodi, Negar. And Moshkel Gosha, Ghasem. (2013). The role of Ecotourism in Rural Sustainable Development Case Study of the Javaherdeh Village, Ramsar, Iran. Journal of Basic and Applied Scientific Research, 3(6)529-534.
Kala, C.P. (2013). Ecotourism and sustainable development of mountain communities: a study of Dhanaulti Ecopark in Uttarakhand State of India. Applied Ecology and Environmental Sciences, 1 (5), 98-103.
Kaponda, R. A., Villages, A. N., Polthance, A. and Conteno, H. S. (1994). Water use by monocropped and intercropped cowpea and sorgh.
Kiper, T., Uzun, O. and Ustun Topal, T. (2017). Rural Development Oriented Ecotourism Planning on Catchment Basin Scale: The Case of Pabuçdere and Kazandere Catchment Basins. Journal of Agricultural Sience and Technology, 19: 293-305.
Malayim, Z. (2005). Cooperatives and Rural Poverty: Eight questions answered. Plunket development series, No. 1, Oxford.
Najafi, Gh. (2006). Agricultural Farming Systems. Dehati Journal, 3 (36). (In Farsi).
Nsukwini, Sakhile. And Bob, Urmilla. (2016). The socio-economic impacts of ecotourism in rural areas: a case study of Nompondo and the Hluhluwe-iMfolozi Park (HiP). African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 5 (3), 1 – 15.
Ostovar Namaghi, S. A. (2006); “Forces Steering Iranian Language Teachers’ Work: A Ground Theory”; The Reding Matrix, Vol. 6, No. 2, 126-134.
Ride. LS, Heichel GH and Russell MP, (2002). Nitrogen transfer from forage legumes grass in a systematic planting design. Crop Science 27:553 - 558.
Rinzin, C., Walter, J. Vermeulen, V. and Glasbergen, P. (2007): Ecotourism as a Mechanism for Sustainable Development: The Case of Bhutan. Environmental Sviences.
Strauss, A. (1987); Qualitative Analysis for Social Scientists; New York, Cambridge University Press.
Strauss, A. and J. Corbin (2006); Basics of Qualitative Research; Grounded Theory Procedures and Techniques (2nd ed.), Thousand Oaks, CA: Sage.
Szabo, Bernadett (2005). Rural Tourism asAlternative Income souece for Rural Areasalong the Hortobagy. Jahrbuch derOsterreichischen Gesellschaft for Agroeconomie. 12. 27-35.
Thabet, A. (2007): An Approach to a Strategy for Improving Libyas Tourism Industry. International Tourism Biennia
Unwto, (2007): Tourism Highlights Edition, available at http://www.Unwto.com.
Zhou, Y. (2008). The Responding Relationship between Plants and Environment is the Essential Principle for Agricultural Sustainable Development.Available: www.Sciencedirect.com